بهتر از گل

دلبر ماه پیکر خود را

دیدم اندر چمن که گل می چید

خار گل، دست آن پری رخ را

کرد مجروح و او همی خندید

گفتمش خنده چیست؟ با من گفت:

گل به از خود نمی تواند دید